In het begin van de 19de eeuw zorgden verbeteringen aan de bouw van blaasinstrumenten voor een homogener toonbereik en meteen ook voor een beter klankevenwicht tussen de verschillende instrumenten. Het samengaan van fluit, hobo, klarinet, hoorn en fagot is ideaal om een maximum aan kleuren, klankweefsels en harmonieën te verkrijgen.