Twee uitzonderljke artiesten, allebei uit een muzikale dynastie, brengen twee parels uit het repertoire voor cello en piano. Van de vijf sonates die voorloper Beethoven aan de cello wijdde is de vijfde de meest visionaire, die afsluit met een fugato waarvan het publiek paf stond (en nog steeds!). Vijftig jaar later componeerde Brahms een absoluut meesterwerk voor dezelfde bezetting : een wonder van evenwicht tussen beide instrumenten.