Sjostakovitsj componeerde zijn Pianotrio nr. 2 in 1944, in volle oorlogstijd. Het werk is opgedragen aan een recent overleden vriend en laat ons de weemoedige en introspectieve kant van de componist horen. Het trio klinkt somber maar krachtig en baadt in een onheilspellende en tragische sfeer. Het kondigt als het ware onvermijdelijke catastrofes aan, die zich in de loop van de vier delen ontwikkelen.