Bij Bach is alle muziek functioneel, of ze nu bedoeld is voor studie dan wel voor vermaak. En wanneer hij componeert voor het klavier, wil hij zijn leerlingen modellen aanreiken die tegelijk aangenaam zijn om naar te luisteren. De Franse klavecinist Bertrand Cuiller nodigt ons uit om enkele bladzijden te (her)ontdekken van een monument van de 18de-eeuwse klaviermuziek, Das wohltemperierte Klavier: twee boeken met preludes en fuga's waarin alle twaalf halve tonen van de chromatische toonladder in de juiste volgorde worden verkend. Bach had kort tevoren een manier gevonden om hun onderlinge verhouding gelijk te maken en zo het klavier op een uniforme en stabiele manier te ?temperen'.