Rond de verleidelijke Sonate nr. 2 van Fauré, die sinds haar première in 1921 onverminderd populair is gebleven, brengt Stéphanie Huang een reeks korte Franse stukken die ons een beeld schetsen van de cellomuziek aan het begin van de 20ste eeuw.
Conservatorium +
Nadia Boulanger (1887-1979)
Drie stukken voor cello en piano
Modéré
Sans vitesse et à l'aise
Vite et nerveusement rythmé
Gabriel Fauré (1845-1924)
Romance op.69
Gabriel Henri Constant Pierné (1863-1937)
Expansion, op. 21
Gabriel Fauré (1845-1924)
Sonate nr.2 voor cello en piano in g-klein, op. 117
Allegro
Adagio
Finale: Allegro Vivo