De gewijde muziek vormt het belangrijkste deel van het oeuvre van Mendelssohn. Ze is niet enkel voor de liturgie bedoeld, maar ze is de vrucht van een innerlijke behoefte van de componist. Dit verklaart waarom dit gigantische corpus aan psalmen, motetten, cantates en oratoria eerder voor de concertzaal dan voor de cultus bestemd was. Zijn stijl moet je begrijpen als een geleidelijke emancipatie van de stijl van Bach en Handel, een verbinding tussen verleden en heden. Mendelssohn is de ware stichter van de romantische koorstijl.