Johann Sebastian Bach verbleef tussen 1717 en 1723 aan het hof van Köthen, waar hij niet verplicht was om orgelmuziek of kerkmuziek te schrijven. Hij concentreerde al zijn scheppende energie op orkestrale en instrumentale kamermuziek en creëerde voor het nageslacht zijn bekendste werken. Het moderne karakter van de Sonate voor klavecimbel obligato en viool solo is het gevolg van de gelijkwaardige dialoog tussen de rechterhand van het klavier en de viool. Dit was een nieuwigheid die doorheen de klassieke periode de norm was en dat tot op vandaag is gebleven.