Rachmaninov gold als een van de beste pianisten van zijn tijd en is ook de laatste vertegenwoordiger van de muzikale romantiek in Rusland. Het verwondert dan ook niet dat de piano in zijn oeuvre een prominente plaats inneemt. Zijn pianoschriftuur, geconditioneerd door de buitengewone grootte van zijn handen, is het resultaat van een zoektocht naar klankkleuren waarbij virtuositeit geenszins een doel, maar slechts een middel is. Wat kan er beter dan een piano de rijkdom van zijn pianistieke palet uitdrukken… tenzij twee piano's?