Als fluitiste én zangeres behoort Diana Baroni tot twee werelden. Ze geeft thans concerten op de meest prestigieuze festivals van barokmuziek en brengt ook nieuwe traditionele muziek. Baroni is van Argentijnse afkomst ? ze werd geboren aan de oevers van de Rio Paraná in Rosario ? en studeerde sinds haar kindertijd verschillende instrumenten: gitaar, piano, zang, fluiten...Op 14-jarige leeftijd legde ze zich definitief toe op de dwarsfluit, wat voor haar de wereld van het prestigieuze klassieke-muziekrepertoire opende. Bovendien won ze een beurs van de Yehudi Menuhin Academy in het Zwitserse Gstaad. Terug in Buenos Aires bouwde ze haar fluitcarrière uit in het hedendaagse repertoire, het muziektheater en doorheen de producties van het Experimentation Centre van het Teatro Colón. In 1998 besloot ze terug te keren naar het oude continent om er historische interpretatie te studeren aan de prestigieuze Schola Cantorum van Bazel. Ze is regelmatig te gast bij onder andere Les Musiciens du Louvre, het Ensemble Desmarest, Stravaganza en de Radio Svizzera Italiana. Ze was medeoprichtster van het ensemble Café Zimmermann. Als soliste trad ze op onder leiding van Alessandro De Marchi, Gustav Leonhardt, Attilio Cremonesi en Dominique Visse.Haar nieuwsgierigheid bracht haar ertoe andere horizonten te verkennen, die verband houden met traditionele muziek. Ze richtte het ensemble Diana Baroni Trio op, dat verschillende albums uitbracht. Die blazen het Afro-Amerikaanse repertoire nieuw leven in door de sensualiteit, de dynamiek en de creativiteit ervan te benadrukken. Samen met een groep artiesten en de grafisch ontwerpster Gwendoline Krepisz richtte ze het platenlabel Papilio Collection op, dat focust op nieuwe traditionele muziek.Ze werkt regelmatig samen met het Brodsky Quartet, Tunde Jegede en het Alter Quintet met de bedoeling de inventiviteit van hedendaagse muziek te combineren met de rijkdom van de Zuid-Amerikaanse Indiaanse folklore. Baroni is voortdurend op zoek naar nieuwe cross-overs en kent als een echte reizigster geen grenzen om de muziek, haar schatten en haar limieten te verkennen. Rafael Guel werd geboren in het Mexicaanse Zacatecas in een muzikantenfamilie. Op 18-jarige leeftijd begon hij traditionele Latijns-Amerikaanse muziek en instrumenten te studeren. Later werd hij lid van de muziekschool Ollin Yoliztlia in Mexico City. In 1977 richtte hij de groep Coihue op en in 1981 werd hij lid van de groep Mapu. In die tijd begon hij zijn onderzoek in de dorpen Chiapas en Oaxaca. Door zijn reizen en verblijven bij de inheemse gemeenschappen van deze regio ontwikkelde Rafael een grote kennis van en inzicht in de Mexicaanse etnische muziek. Dankzij deze uitwisselingen slaagde hij erin een ambachtsman en bouwer van traditionele fluiten, ocarina's en kleine percussie-instrumenten te worden. Hij werd dan ook een referentie binnen dit repertoire en erfgoed. Sinds de jaren '90 woont hij in Amsterdam, waar hij samenwerkt met diverse ensembles van volksmuziek. Als ambachtsman bouwde hij zijn activiteiten als bouwer van traditionele en renaissancegitaren verder uit en maakte hij papieren rozetten in opdracht van verschillende Europese gitaarbouwers.Ronald Martin Alonso is een Frans-Cubaanse violist die in Parijs woont. Hij maakte kennis met de oude muziek bij het ensemble Ars Longa (onder leiding van Teresa Paz), nam verschillende cd's met Latijns-Amerikaanse barokmuziek op voor het label K617 en werkte samen met gerenommeerde dirigenten als Claudio Abbado en Gabriel Garrido. Als beursstudent van het Centre International des Chemins du Baroque specialiseerde hij zich in de viola da gamba aan het Conservatoire à rayonnement régional van Straatsburg en dat van Parijs, bij Rebeka Ruso en Ariane Maurette. Hij volgde masterclasses bij Jordi Savall, Christophe Coin en Marianne Müller.Als violist werkt hij regelmatig samen met de volgende ensembles: Cappella Mediterranea (Leonardo García-Alarcón), Il Festino (Manuel de Grange), Fuoco e Cenere (Jay Bernfeld), Diana Baroni Trio, Les Traversées Baroques (Étienne Meyer), Stravaganza (Thomas Soltani), La Chapelle Rhénane (Benoît Haller). Hij is te zien op de belangrijkste festivals in Europa, Latijns-Amerika, het Midden-Oosten en de VS.
