Bij de familie Sluchin wordt de muziek van generatie op generatie doorgegeven en het was dan ook geen verrassing dat Naaman zich op de viool toelegde. Zijn passie voor vernieuwing en diversiteit gidste hem doorheen zijn studies en op zijn artistieke parcours: hij werkte aan zijn techniek door zich te bekwamen in de Russische school, in de Amerikaanse school in Bloomington en aan de Juilliard School, en in de beroemde Frans-Belgische school die rechtstreeks teruggaat op het onderricht van Eugène Ysaye. Daarnaast behaalde hij ook zijn diploma barokviool aan de Schola Cantorum Basiliensis.Zeven jaar lang was hij lid van het Quatuor Diotima waarmee hij optrad voor de meest vermaarde festivals en concertzalen en waarmee hij cd-opnames maakte die door de pers werden bejubeld, onder meer Musique américaine (muziek van Reich, Crumb en Barber) en Quatuors de Janá?ek (Diapason d'Or de l'année, Choc de Classica). Met de actrices Anouk Grinberg, Natacha Régnier en nadien Mélanie Doutey deelde Naaman ook vijf jaar lang het podium van de Salle Gaveau en van diverse Franse en Europese speelplekken in de muziekvoorstelling Haim, à la lumière d'un violon.Hij blijft zijn repertoire uitbreiden als lid van diverse kamermuziekensembles, waaronder het Ensemble Talisma met Piet Kuijken en Amy Norrington en het Kitgut Quartet, een strijkkwartet op historische instrumenten rond Amandine Beyer. Hij is ook soloviolist van La Chambre Philharmonique van Emmanuel Krivine, werkt regelmatig mee aan projecten van het Ensemble Cairn en speelt voor de danscompagnie Rosas van Anne Teresa De Keersmaeker in Achterland, een choreografie op sonates van Ysaye.Sedert 2010 geeft Naaman Sluchin ook les aan het Koninklijk Conservatorium van Brussel. Al naargelang het repertoire en zijn eigen voorkeuren speelt hij op een viool van Carlo Antonio Tononi uit 1725 of op een instrument van de Amerikaanse viooolbouwer John Young.
