Bruno Helstroffer
 Photo Richard Duma

Bruno Helstroffer

Teorbe

Bruno Helstroffer speelt klassieke en elektrische gitaar en is autodidact op de theorbe en op het vlak van de authentieke uitvoeringspraktijk. Hij is zowel solist als begeleider en componeert tevens eigen werk. Als uitvoerend musicus wordt hij gevraagd door de meest vermaarde barokorkesten en ensembles. Hij concerteert overal ter wereld, in concertzalen en voor de radio, en verleende reeds zijn medewerking aan een dertigtal gelauwerde cd-opnames, onder leiding van dirigenten als Hervé Niquet, Leonardo Garcìa Alarcòn (en het Orchestre Philharmonique de Radio France), Vincent Dumestre, Alexis Kossenko, Raphaël Pichon, François Lazarevitch, Itay Jedlin …Ook begeleidt hij in een sfeer van 'progressieve barok' de zangrecitals van Dominique Visse, Chantal Santon, David DQ Lee en Guillemette Laurens, waar de grens tussen oude en hedendaagse muziek flinterdun blijkt. Bruno Helstroffer is ook actief in de podiumkunsten en het theater. Zo verleent hij zijn medewerking aan producties als Rêves (Nicolas Liautard/Wajdi Mouawad/2003), Les Saisons (Irène Jacob, Marianne Piketty/Carl Norac/2015) en Phèdres (Krzysztof Warlikowski/Isabelle Huppert/2016). Men ziet hem ook aan het werk in hedendaagse dansvoorstellingen (van choreografe Malgorzata Haduch), als begeleider van popzangers en in pluridisciplinaire performances (dichters, circusartiesten enz.). Ook is hij te horen in de soundtrack van de film Le pont des arts van Eugène Green en van de serie Versailles op Canal +.Zijn solorecital op de theorbe, waarin hij eigen werk, improvisaties en barokcomposities in elkaar laat overgaan, wordt erg gewaardeerd op de Franse festivals voor oude muziek (Saintes), maar ook door liefhebbers van popmuziek (Le Trianon in Parijs) en in het buitenland (Oostenrijk, Polen, Duitsland, Denemarken …). Recent werd het op cd en plaat uitgebracht door het label Outhere - Alpha, onder de titel Calling the muse, old and new pieces for theorbo. De mix van muziekstijlen is bij Bruno Helstroffer versmolten tot een originele muzikale identiteit, die hem de gelegenheid biedt te musiceren met jazzmen als Michel Godard & Steve Swallow, David Chevallier, Jean-Louis Matinier, Jasser Haj Youssef, Joël Grare … of met popmuzikanten als Sapho, Moriarty ….Op een kruispunt van muziekstijlen vloeien de vele facetten van Helstroffers persoonlijkheid samen tot een nieuw universum, van waaruit een dialoog tot stand komt met artiesten met de meest diverse achtergronden.

Concert

05.08Maa

Pas de deux

Bach
Suite nr.2 in d-klein, BWV 1008