Na zijn eerste stappen op de piano, zijn toelating op zevenjarige leeftijd tot het conservatorium van Valenciennes, en het behalen van een gouden medaille als violist aan het conservatorium van Douai, vond Maxime Désert zijn ware muzikale roeping in de altviool. In 2005 volgde hij les aan het Conservatoire National de Région in Rueil-Malmaison bij Françoise Gneri, bij wie hij de uitmuntendheidsprijs behaalde. Hij kreeg er ook les van Tasso Adamopoulos en Pierre-Henri Xuereb.
In 2010 behaalde hij met grote onderscheiding zijn master aan het Koninklijk Conservatorium van Brussel bij Thérèse-Marie Gilissen. Gedurende zijn hele opleiding en loopbaan ontving hij advies van grote namen zoals het Jerusalem Quartet, Alfred Brendel, Gábor Takács, András Keller en David Alberman.
Als altviolist van het Quatuor Tana van 2010 tot 2019 nam hij baanbrekende opnames op van de volledige kwartetten van Jacques Lenot, Steve Reich en Philip Glass – albums die telkens werden geprezen door de pers (‘Choc Classica', ‘Coup de cœur' van de Académie Charles Cros). In die periode werkte hij nauw samen met vernieuwende componisten als Philippe Boesmans, Yann Robin, Raphaël Cendo, Franck Bedrossian, Yves Chauris en Ondřej Adámek.
Sinds 2019 werkt hij regelmatig samen met het Klangforum Wien. Zowel in het grote repertoire als in hedendaagse creatie is hij actief binnen de ensembles Musiques Nouvelles, Multilatérale en Boho Strings. Hij blijft het altvioolrepertoire verrijken met het New Gates Trio, het Trio Odradek en zijn vaste muzikale partner, pianiste Mariane Marchal.
Maxime Désert bespeelt een altviool van Amedeo Simonazzi uit 1952 en geeft les aan de muziekschool van Wiltz in Luxemburg.
